Raport-Cyfrowa-Przyszłość-,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Cyfrowa
Przyszłość
EdukaCja mEdialna
i informaCyjna
w PolsCE
– raPort otwarCia
Zrealizowano w ramach zadania
finansowanego przez Narodowy
Instytut Audiowizualny
Redaktor: Jarosław Lipszyc
Autorzy tekstów rozdziałów:
Dominik Batorski – rozdział 3
Justyna Jasiewicz – rozdziały 2, 4, 9, 12
Ewa Murawska-Najmiec – rozdziały 6, 10
Mirosław Filiciak – rozdział 5
Piotr Drzewiecki – rozdziały 2, 7, 8, 12
Anna Justyna Dąbrowska – rozdziały 2, 11, 12
Grzegorz Stunża – rozdziały 2, 12
Jarosław Lipszyc – rozdziały 1, 2, 12
Jacek Włodarski – rozdział 9
Redakcja merytoryczna: Jarosław Lipszyc, Dorota Górecka
Redakcja językowa: Sylwia Bałdyga
Projekt okładki i koncepcja graficzna: Mariusz Smolarek, Radosław Orzechowski
© Fundacja Nowoczesna Polska
Układ, wybór i redakcja zbioru, teksty i materiały ilustracyjne
(o ile nie jest to wskazane inaczej) są dostępne na licencji Creative Commons
Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 3.0. Treść licencji jest dostępna
na stronie:
www.creativecommons.org/licenses/by-sa/3.0/pl/
Wersja elektroniczna niniejszej książki dostępna jest na stronie
Fundacja Nowoczesna Polska
ul. Marszałkowska 84/92 lok. 125
00-514 Warszawa
fundacja@nowoczesnapolska.org.pl
sPis treści
1. Słowowstępne
4
Część I
Konwergencja
kompetencji
–
definicje
edukacji
medialnej
i
informacyjnej
9
3. StankompetencjizzakresuedukacjimedialnejiinformacyjnejwPolsce
17
4. AnalizaSWOTpoziomukompetencjiinformacyjnychimedialnych
polskiegospołeczeństwawoparciuoistniejącebadaniaspołeczne
21
Część II
5. Jakaedukacjamedialna?PrzykładyspozaPolski
69
6. Organizacjemiędzynarodowe:edukacjamedialnawpolityce
UniiEuropejskiejiUNESCO
74
7. Kanada:edukacjamedialnawnauczaniujęzykaikultury
99
8. Węgry:odedukacjifilmowejdocyfrowej
118
9. WielkaBrytania:szkoła,sektorpozarządowyimediapubliczne
136
10.Francja:instytucjepublicznelideremedukacjimedialnej
158
Część III
11.EdukacjamedialnaiinformacyjnawPolsce–kataloginicjatyw
175
12.Kształtowaniekompetencjimedialnychiinformacyjnych
wpodstawachprogramowychMEN
192
1.
Słowo
wStępne
Jarosław Lipszyc
Założenia programu „Cyfrowa przyszłość” po raz pierwszy zaczęliśmy budować
jeszcze w roku 2009. Po ponad roku przygotowań koncepcyjnych wykonaliśmy pierw-
szy krok, a dziś oddajemy w Państwa ręce niniejszy raport. Nie jest on wyczerpują-
cym opisem stanu edukacji medialnej i kompetencji medialnych Polaków – to wy-
magałoby szeroko zakrojonych badań, których jak na razie nikt nie przeprowadził.
Nie jest również zbiorem gotowych recept i rozwiązań przygotowanych do wdrożenia
– na te jest zdecydowanie za wcześnie.
Jest to raport otwarcia, a nie końcowy.
Naszym celem było zebranie i rzetelne opisanie w jednym dokumencie dostępnej
wiedzy na temat edukacji medialnej i informacyjnej – identyfikacja białych plam,
analiza dostępnych rozwiązań na przykładach innych krajów, wreszcie wstępne
zdiagnozowanie potrzeb i przygotowanie planu do dalszego rozwoju projektu Funda-
cji Nowoczesna Polska „Cyfrowa Przyszłość”.
Wnioski wypływające z lektury raportu świadczą przede wszystkim o tym,
że w sferze edukacji medialnej borykamy się z licznymi, wzajemnie nakładającymi
się problemami. Brak jest kompleksowych badań, które opisałyby stan kompeten-
cji medialnych i informacyjnych Polaków. Brak ten jest szczególnie doskwierający
w przypadku dzieci i młodzieży szkolnej. Bez tej wiedzy nie jest możliwe zaprogra-
mowanie i wdrożenie edukacji medialnej na szeroką skalę – po prostu nie wiemy
nawet czego należy uczyć.
Choć edukacją medialną zajmuje się wiele instytucji, zarówno publicznych
jak i prywatnych, to żadna z nich nie posiada planu kształcenia kompetencji medial-
nych Polaków niezbędnych w czasach społeczeństwa informacyjnego. Nakładające się
w tej sferze kompetencje Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Minister-
stwa Edukacji Narodowej i nowego Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji (zresztą
nie uwzględnionego w niniejszym raporcie, gdyż w czasie tworzenia odpowiednich
rozdziałów MAiC jeszcze nie istniało) powodują pewne rozmycie odpowiedzialności.
Podobnie jest na innych poziomach instytucji państwa. Swoje działania w za-
kresie edukacji medialnej realizują i media publiczne, i Narodowy Instytut Audio-
wizualny, i instytucje samorządowe, ale są to działania nieskoordynowane i w du-
żej mierze oparte na intuicjach. W efekcie nie zawsze dają one szansę na realną
społeczną zmianę.
Słowo wstępne
[ 5 ]
[ Pobierz całość w formacie PDF ]