R G Clarke ks - Rozmyślania o życiu i nauce Pana Jezusa 1913, CHRZESCIJAŃSTWO, SKRZYNKA
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
//-->Ks. R. G. CLARKE T. J.ROZMYŚLANIAO ŻYCIU 1 N A U C EPA N A JE Z U S A .T Ł U M A C Z O N E Z ANGIELSKIEGOIZ P O Z W O L E N I E M AUTORAPRZEZM . P.Z Z A S T R Z E Ż E N IE MPRAW APR ZED R U K U .KRAKÓW»9* VI!Nihil obstat.D r. Adam PodwińCan. Cap. C ath.WSTĘP.Niniejsze rozmyślania, od pierwszej niedzieli Adwentu do ostatniej po Zielonych Świątkach, obejmują rok cały, trzymając się ściśle,o ile być może, porządku roku kościelnego.Ponieważ jednak różną bywa liczba niedziel poTrzech Królach, przeto czytelnik zmuszony będzie, w latach, w których Wielkanoc przypada,albo bardzo wcześnie lub przeciwnie bardzo późnozastąpić braki innemi ustępami z książki. I takn. p. skończywszy rozmyślanie : ,,0 życiu ukry-tem “ przed środą popielcową, mógłby wziąśćdalszy ciąg z „Życia czynnego Pana Jezusa“ ;a gdyby mu zabrakło rozmyślań pod koniec Zielonych Świątek, może posługiwać się zbywają-cemi rozmyślaniami z „Życia ukrytego“ .Autor tej książki prosi tych, którzy nią posługiwać się będą, żeby pamiętali łaskawie o jegoduszy w modlitwie.L. 2768.POZW ALAM Y D R U K O W A Ć .Z Książęco-biskupiego Konsystorza.f A n a to l(L. S.)Biskup sufr. wik. gen-NAKŁADEM W YD A W TOW. JE Z .W drukarni E. iDr. K. Koziańskichw Krakowie.ADWENT.*I1. Co jest Adwent.1. Adwent jest czasem przypominającym nampierwsze przyjście i narodzenie Chrystusa Pana,jak również i drugie Jego przyjście, które nastąpiprzy końcu świata, kiedy będzie sądził żywychi umarłych. Po raz pierwszy przyszedł P. Jezusna ziemię, aby zbawić i dźwignąć upadłych;w powtórnem przyjściu, zgromadzi wybranychswoich i wprowadzi ich do niebieskich przybytków, - - a podepce nieprzyjacioły swoje. Gdziebędzie miejsce m o je?. . . Czy mię Pan zaliczy doliczby przyjaciół lub nieprzyjaciół swoich?. . .Jakiem jest teraźniejsze życie moje? Czy pędzęje w miłości i zjednoczeniu z moim Panem, lubw samolubstwie, pysze, w niecierpliwem dźwiganiu jarzma Chrystusowego? . . .2. Ze wszystkich cudów na świecie, żaden niedorówna cudowi przyjścia Pańskiego na świat,w postaci człowieka. Cud ten tak dalece przechodzi wszelkie pojęcie, że gdyby nas wiara nieupewniała, iż tak było w istocie, zdawałoby sięnam, że to nie możliwe. Jakto? Bóg Nieskończony— staje się stworzeniem!. . . Słowo Przedwieczne — obleka się w ciało z ziemskiego prochupowstałe!. . . Bóg chcący zstąpić z wysokościnieba na to, żeby wieść życie pełne cierpień1X10ll—i śmiertelnej męki!. . . Któż mógł tego dokonać,jeśli nie moc Wszechmocnego!. . .3.A przecież niezaprzeczenie, fakt ten istnieje: „D la nas lu d z i i d la n a sz e g o z b a w ie nia, z s tą p ił z n ie b a “, Bóg nieskończony!...Pożądaniem Boskiej swej miłości pożądał nas . . .Więc chętnie, radośnie, niemal skwapliwie wyzułsię z całej chwały swojej. „ W y n isz c z y ł się,i był p o słu szn y a ż do ś m ie rc i“. Któż potakich dowodach wątpić jeszcze może, że On nasukochał i miłuje zawsze bez m iary ?. . . Kto Muodmówi wzajemnej miłości, wykazującej się ciągle niezachwianą wiernością i posłuszeństwemwszelkim wymaganiom Jego? . . .2. Wyroki Boże.1. Co sprowadziło Chrystusa z nieba na ziemię? Grzech człowieczy. Trójca Przenajświętsza,w przejrzeniu upadku człowieka, jeszcze przedjego stworzeniem, zawyrokowała, iż Słowo Przedwieczne, weźmie na się ludzkie ciało, dla naprawienia złego, którego sprawcą był człowiek. TakBóg w niewysłowionem miłosierdziu swojem, obmyślił już środki naprawy grzechów i zboczeńczłowieczych, przedtem nim zostały dokonane.Myśmy złe zrobili, a Bóg je naprawia. Czy razodwrócił Bóg i w mojem życiu, następstwa złychuczynków moich?2. Jakim miał się ukazać na ziemi Syn Bożystając się człowiekiem? W warunkach, dającychmiarę o ogromie złego, jakie miał naprawić. Onbowiem, Syn Przedwiecznego, równy Ojcu — przyjął na się postać sługi; pochodził z podupadłegorodu, z ubogiej matki, urodził się w nędzy, poniżeniu i poniewierce, dla pokazania nam, żena to wszystko i na stokroć więcej grzech zasługuje. Jeżeli to znosił Niepokalany Baranek Boży,cóż się przynależy słabemu, grzesznemu człowiekowi?3.Wyroki Boże, nie ograniczyły się do tegopierwszego przyjścia na świat Syna Bożego.Drugi Adwent — ma jeszcze nastąpić, po którymChrystus ukaże się, również w postaci człowieczej,ale już nie w uniżeniu i wzgardzie, tylko obleczony jasnością chwały, spływającej z Boskiejjego natury na Przenajświętsze Człowieczeństwo.W tern przyjściu powtórnem, otrzyma On nagrodę przynależną Jego ludzkiej naturze, oraztym wszystkim, którzy Mu wiernie służyli — będzie królował po wieki. — Obali i zdepce nieprzyjaciół swoich. — Zwracaj się często myślą dotego dnia błogosławionego, i proś Boga, abyśmógł mieć cząstkę w tryumfie i chwale Syna Bożego.3. Obietnica Odkupiciela.1.Niedługo — po swem stworzeniu, żyliw raju pierwsi nasi rodzice, w doskonałym spokoju i szczęśliwości. Gdyby byli przetrwali całyczas próby swej w wierności dla Stwórcy, przyjście Syna Bożego — dla ich Odkupienia, byłobyzbyteczne, gdyż grzech pierworodny nie istniałbyna ziemi. Dopiero bunt rozmyślny Adama i Ewy,stał się przyczyną, że Słowo Przedwieczne zstąpiło na nasz padół ziemski. I cóż dziwnego, żeKościół wyśpiewuje: O felix culpa! O szczęśliwa
[ Pobierz całość w formacie PDF ]