Radio wolne Albemuth - DICK PHILIP K , ebook txt, Ebooki w TXT
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
DICK PHILIP K.Radio wolne Albemuth(Radio Free Albemuth)PHILIP K. DICKTlumaczyl Tomasz BieronWydawca pragnie podziekowac Timowi Powersowi za udostepnienie ostatecznej, poprawionej wersji maszynopisu tej powiesci, ktory Philip K. Dick podarowal Powersowi do jego prywatnej kolekcji.PrologW kwietniu 1932 roku maly chlopiec, jego matka i ojciec czekali na prom do San Francisco na nabrzezu w Oakland w Kalifornii. Dziecko, prawie czteroletnie, zauwazylo slepego zebraka, zwalistego, siwowlosego starca z broda, ktory stal z blaszanym kubkiem. Chlopiec poprosil ojca o pieciocentowke, ktora nastepnie wrzucil do kubka. Zebrak podziekowal zaskakujaco energicznym glosem i dal mu w zamian kartke papieru, ktora chlopiec zaniosl ojcu, aby mu przeczytal.-Tu jest mowa o Bogu - powiedzial ojciec.Chlopiec nie wiedzial, ze zebrak nie byl prawdziwym zebrakiem, lecz istota nadprzyrodzona, ktora odwiedzila Ziemie, aby sprawdzic, jak ludzie sie sprawuja. W 1974 roku, kiedy chlopiec byl juz dojrzalym mezczyzna, znalazl sie w strasznych tarapatach. Grozila mu utrata dobrego imienia, wiezienie, a moze i smierc. Nie potrafil sie z tego wywiklac. W tym czasie istota nadprzyrodzona wrocila na Ziemie, uzyczyla mu czesci swego ducha i uwolnila od klopotow. Mezczyzna do konca zycia nie zrozumial, dlaczego tajemniczy gosc przybyl mu na ratunek. Juz dawno zapomnial o zwalistym, slepym zebraku z broda i podarowanych mu pieciu centach.O tym wlasnie zamierzam teraz opowiedziec.Czesc pierwszaPhil1Moj przyjaciel Nicholas Brady, ktory byl przekonany, ze przyczynil sie do ocalenia swiata od zaglady, urodzil sie w 1928 roku w Chicago, lecz zaraz potem jego rodzina wyjechala do Kalifornii. Wiekszosc zycia spedzil nad zatoka San Francisco, glownie w Berkeley. Pamietal metalowe slupki do przywiazywania koni, w ksztalcie konskich glow, przed starymi domami w gorzystej czesci miasta, pamietal kolejki elektryczne firmy Red Trains, ktore dowozily pasazerow na promy, a przede wszystkim pamietal mgle. Pozniej, w latach czterdziestych, mgla przestala okrywac noca Berkeley.W epoce Red Trains i tramwajow Berkeley bylo miastem spokojnym i slabo zaludnionym, nie liczac Uniwersytetu, z jego slynnymi konfraterniami studenckimi i znakomita druzyna futbolowa. Jako dziecko Nicholas Brady ogladal z ojcem kilka meczow, ale nic z tego nie rozumial. Nie potrafil nawet zapamietac tekstu hymnu druzyny. Lubil jednak kampus uniwersytecki, lubil te drzewa, zaciszne gaje i Strawberry Creek; najbardziej ze wszystkiego lubil rure kanalizacyjna, ktora plynal strumyk. Rura kanalizacyjna byla najlepsza rzecza na kampusie. Latem, przy niskim poziomie wody, chodzil do gory i na dol po jej dnie. Pewnego razu ktos go zawolal i spytal, czy jest studentem. Mial wtedy jedenascie lat.Zadalem mu kiedys pytanie, dlaczego postanowil spedzic zycie w Berkeley, ktore w latach czterdziestych zrobilo sie przeludnione, halasliwe i rojne od gniewnych studentow, ktory bili sie ze soba w sklepie Co-op, jakby sterty konserw byly barykadami.-Cholera, Phil - odparl Nicholas Brady - jestem w Berkeley u siebie.Wierzyli w to wszyscy ludzie, ktory zarzucili kotwice w Berkeley, nawet jezeli mieszkali tam dopiero od tygodnia. Twierdzili, ze zadne inne miejsce dla nich nie istnieje. Taka atmosfera panowala zwlaszcza w czasach, kiedy otworzono kawiarnie przy Telegraph Avenue i powstal ruch obrony wolnosci slowa. Ktoregos dnia Nicholas stal w kolejce w Co-op przy Grove i zobaczyl, ze kilka osob przed nim stoi Mario Savio. Savio usmiechal sie i machal do wielbicieli. Nicholas byl na kampusie w dniu, w ktorym w kafeterii rozpostarto transparent z napisem QORVA i gliniarze zgarneli facetow, ktorzy go trzymali. Ogladal jednak wtedy ksiazki w ksiegarni i nic nie zauwazyl.Chociaz Nicholas mieszkal caly czas w Berkeley, uczeszczal na Uniwersytet tylko przez dwa miesiace, co wyroznialo go sposrod ludnosci miasta. Inni wiecznie studiowali. Berkeley zamieszkiwala liczna grupa zawodowych studentow, ktorzy nigdy nie robili dyplomow i nie mieli innego celu w zyciu. Uniwersytecka Nemezis Nicholasa bylo ROTC[1], wowczas jeszcze istniejace. Jako dziecko Nicholas chodzil do "postepowego" przedszkola, za ktora to fasada kryly sie sympatie prokomunistyczne. Poslala go tam matka, ktora w latach trzydziestych miala w Berkeley wielu przyjaciol nalezacych do Partii Komunistycznej. Pozniej zostal kwakrem, siedzial z matka na Spotkaniach Przyjaciol, tak jak maja w zwyczaju kwakrzy, czekajacy az Duch Swiety natchnie ich do mowienia. Nicholas zapomnial o tym wszystkim az do chwili, kiedy zapisal sie na studia i zafasowal mundur oficera oraz karabin M1. Odezwala sie jego podswiadomosc obciazona dawnymi wspomnieniami. Uszkodzil karabin i nie zdolal przyswoic sobie zasad poslugiwania sie bronia; przychodzil na musztre bez munduru; dostawal oceny niedostateczne; poinformowano go, ze ocena niedostateczna ze szkolenia wojskowego na koniec roku oznacza automatyczne usuniecie ze studiow. Nicholas odpowiedzial na to: "Jak przepis, to przepis".Jednak zamiast pozwolic sie relegowac, sam zrezygnowal. Mial dziewietnascie lat i jego kariera akademicka legla w gruzach. Zamierzal zostac paleontologiem. Drugi duzy uniwersytet nad Zatoka, Stanford, pobieral zbyt wysokie czesne. Jego matka pracowala w lokalnej delegaturze Ministerstwa Lesnictwa, ktorej siedziba byla na kampusie; nie miala pieniedzy. Nicholas stanal przed perspektywa pojscia do pracy. Szczerze nienawidzil uniwersytetu i zastanawial sie nad niezwroceniem munduru. Myslal o tym, zeby stawic sie na musztre z miotla i udawac, ze to karabin M1. Nie przyszlo mu jednak do glowy, zeby probowac zastrzelic zwierzchnikow z M1; karabin nie mial iglicy. W tamtych czasach Nicholas nie utracil jeszcze kontaktu z rzeczywistoscia.Problem oddania munduru rozwiazal sie sam, kiedy wladze uniwersyteckie otworzyly szafke Nicholasa w szatni i wyjely z niej mundur oraz dwie koszule. Nicholas zostal oficjalnie wykluczony ze swiata militarnego. Sprzeciwy sumienia i inne mysli o odwaznych protestach wyparowaly mu z glowy i wzorem studentow Cal zaczal sie wloczyc ulicami Berkeley, z rekami w tylnych kieszeniach lewisow, ponura mina, niepewnoscia w sercu, pustym portfelem i bez wizji wlasnej przyszlosci. Wciaz mieszkal ze swoja matka, ktorej znudzil sie juz ten uklad. Nie umial nic robic, nie mial zadnych planow, czul tylko nie ukierunkowany gniew. Snujac sie ulicami, nucil lewicowa piesn marszowa Brygady Miedzynarodowej Hiszpanskiej Armii Lojalistycznej, komunistycznej brygady zlozonej glownie z Niemcow. Spiewal:Vor Madrid im Schtzengraben,In der Stunde des Gefahr,Mit den eisernen Brigaden,Sein Herz voll Hass geladen,Stand Hans, der Komissar.Jego ulubionym fragmentem tekstu bylo "Sein Herz voll Hass geladen", czyli, "jego serce pelne nienawisci". Nicholas spiewal to w kolko, idac Berkeley Way do Shattuck i wracajac Dwight Way do Telegraph. Nikt nie zwracal na niego uwagi, bo w owych czasach takie zachowanie nie bylo niczym niezwyklym. Czesto widywalo sie grupki studentow w dzinsach, ktorzy spiewali lewicowe piosenki i spychali ludzi z drogi.Na rogu Telegraph i Channing ekspedientka w sklepie muzycznym University Music pomachala do niego, bo Nicholas czesto grzebal tam w plytach. Wszedl do srodka.-Nie jestes w mundurze - zauwazyla.-Wypisalem sie z tego faszystowskiego uniwersytetu - odparl Nicholas zgodnie z prawda.Pat przeprosila go, aby zajac sie klientem, wiec Nicholas wzial suite Ognisty ptak do kabiny odsluchowej i puscil na stronie, gdzie peka z hukiem olbrzymie jajo. Odpowiadalo to jego stanowi ducha, jakkolwiek nie byl pewien, co wykluwa sie z jaja. Na kopercie widnialo po prostu jajo i uzbrojony we wlocznie czlowiek, ktory szykowal sie do jego przeklucia.Po pewnym czasie Pat otworzyla drzwi kabiny, aby porozmawiac o jego sytuacji.-Moze Herb zatrudnilby cie tutaj - powiedziala. - Siedzisz w sklepie caly czas, wiesz, co mamy i znasz sie na muzyce klasycznej.-Wiem, gdzie stoi kazda plyta - odparl Nicholas zachwycony tym pomyslem.-Bedziesz musial nosic garnitur i krawat.-Mam garnitur i krawat.Rozpoczecie pracy w University Music w wieku dziewietnastu lat bylo chyba najwazniejsza decyzja jego zycia, zamknelo go bowiem w skorupie, ktora nigdy nie pekla, w jaju, ktore nigdy sie nie otworzylo - a w kazdym razie nie otworzylo sie przez najblizsze dwadziescia piec lat, co graniczy z wiecznoscia dla kogos, kto wczesniej nie robil praktycznie nic procz tego, ze bawil sie w parkach Berkeley, chodzil do szkol publicznych i spedzal sobotnie popoludnia na seansach dla dzieci w Oaks Theater przy Solano Avenue, gdzie przed glownym filmem wyswietlano kronike filmowa, wyselekcjonowany krotkometrazowy dokument i dwie kreskowki, wszystko za jedenascie centow.Pracujac dla University Music przy Telegraph Avenue, na cale dziesieciolecia wrosl w rzeczywistosc Berkeley i odcial sie od mozliwosci rozwoju czy poznania innych sposobow na zycie, rozleglejszych swiatow. Nicholas dorastal w Berkeley i pozostal w Berkeley. Uczyl sie sprzedawac plyty, a potem je kupowac, rozbudzac w klientach zainteresowanie nowymi artystami, odmawiac przyjecia do zwrotu uszkodzonych plyt, zmieniac rolke papieru toaletowego w ubikacji za kabina odsluchowa numer trzy - to byl caly jego swiat. Bing Crosby, Frank Sinatra, Ella Mae Morse, Oklahoma, a pozniej South Pacific, Open the Door, Richard i If I'd Known You Were Corning I'd Have Baked a Cake. Stal za kasa, kiedy Columbia wypuscila pierwsze plyty na trzydziesci trzy obroty. Otwieral pudla od dystrybutorow, kiedy zadebiutowal Mario Lanza, sprawdzal, co jest na stanie i spisywal zwroty, kiedy Mario Lanza zmarl. Osobiscie sprzedal piec t...
[ Pobierz całość w formacie PDF ]