RYTMIKA ĆWICZENIA RUCHOWE, 124. ARTYKUŁY O MUZYCE zachomikowane z neta(3)
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ZABAWA I NAUKA – ĆWICZENIA
INHIBICYJNO - INCYTACYJNE
Ćwiczenia inhibicyjno - incytacyjne , nazwa pochodzi od wyrazów łacińskich inhibeo
hamuję, incito pobudzam. Są specyficzną formą ćwiczeń muzyczno ruchowych. Wpływają
na rozwój szybkiej orientacji (błyskawiczna reakcja), ćwiczą umiejętność koncentrowania się,
świadomego pobudzania i hamowania reakcji ruchowej, ćwiczą pamięć, kształcą
samoopanowanie i sprawność fizyczną. Są ćwiczeniami muzycznymi oraz ciekawą formą
ćwiczeń gimnastycznych i porządkowych, można więc zaliczyć je do grupy ćwiczeń o celach
ogólnorozwojowych. Równocześnie stanowią one prostą zabawę zespołową. Pobudzanie i
hamowanie reakcji ruchowej wywołane jest przez sygnał słowny lub dźwięk muzyczny, który
występuje nieregularnie, w stopniowo narastającym tempie i częstotliwości. Hasłami
słownymi stosowanymi w tych ćwiczeniach są krótkie zawołania, takie jak: hop, raz, już itp.
Sygnałami muzycznymi mogą być pojedyncze dźwięki, motywy melodyczne grane w
różnych rejestrach fortepianu, fragmenty piosenek, gam, interwały, pauzy, zmiany metryczne,
motywy i tematy rytmiczne. Liczba i stopień trudności stosowanych sygnałów zależna jest od
wieku, umiejętności i sprawności grupy. Przed realizacją każdego ćwiczenia wyjaśnia się
dzieciom, jaka czynność wiąże się z określonym sygnałem (muzycznym lub słownym).
Zadaniem uczestnika zabawy jest szybkie i prawidłowe reagowanie na umówiony sygnał.
Sygnały lub hasła oraz ich kolejność dzieci muszą dokładnie zapamiętać przed rozpoczęciem
ćwiczenia.
Przykłady ćwiczeń inhibicyjno - incytacyjnych:
1. Dzieci poruszają się po całej sali w umówiony sposób (marsz, bieg, podskoki), na
sygnał dźwiękowy /tamburyno, bębenek, klaśnięcie/ zatrzymują się i stojąc
nieruchomo czekają na następne uderzenie w instrument, po usłyszeniu sygnału idą do
tyłu. Kolejny dźwięk instrumentu jest hasłem do zatrzymania się, następny oznacza
poruszanie w przód.
2. Marsz w kole, na przerwę w muzyce wszyscy cofają się w rytmie marszu. Gdy wraca
akompaniament wszyscy maszerują w przód.
3. Marsz w kole, na sygnał hop dzieci wykonują wyskok obunóż, a następnie wracają do
marszu.
4. Dzieci poruszają się wokół sali zgodnie z akompaniamentem, na przerwę w muzyce
siadają po turecku, gdy raca akompaniament ponownie się poruszają.
1
5. Dzieci poruszają się zgodnie z akompaniamentem, na hasło słowne dwa, trzy lub
cztery wykonują tyle kroków w tył i ponownie poruszają się w przód.
6. Marsz lub bieg wokół sali, na hasło hop wykonują jedno klaśnięcie nad głową, na
hasło bęc przysiad i uderzenie rękami w podłogę. Komendy padają nieoczekiwanie,
mogą kilkakrotnie powtórzyć się po sobie takie same. Sygnał słowny może zastąpić
dźwięk pianina (rejestr wysoki i niski).
7. Dzieci poruszają się zgodnie z akompaniamentem, na hasło słowne dwa, trzy lub
cztery ustawiają się w kółeczkach (tyle osób w kole, jaka padła liczba).
8. Dzieci chodzą po sali na czworakach, na sygnał zmieniają pozycje ciała przez półobrót
(poruszają się nadal na czworakach ale plecami do podłogi),następny sygnał półobrót
i chodzą na czworakach przodem.
9. Dzieci poruszają się po całej sali w umówiony sposób (marsz, bieg, podskoki), na
sygnał dźwiękowy zmieniają kierunek ruchu (zgodnie lub przeciwnie do ruchu
wskazówek zegara).
10. Dzieci poruszają się po całej sali w umówiony sposób (marsz, bieg, podskoki), na
sygnał dźwiękowy zmieniają kierunek ruchu (przód lub tył).
11. Jeden umówiony sygnał wywołuje różne czynności , których kolejność została
uprzednio ustalona z dziećmi, na przykład:
a) zmiana kierunku ruchu;
b) ustawienie w gromadce na środku Sali;
c) przybranie dowolnej pozy i wytrzymanie w bezruchu siad po turecku następujące
kolejno po sobie.
12. Dzieci dzieli się na trzy grupy, każda reaguje na swój przydzielony instrument.
Wszystkie dzieci poruszają się po całej sali w umówiony sposób (marsz, bieg,
podskoki), na sygnał dźwiękowy dana grupa staje w kole.
13. Dzieci poruszają się zgodnie z akompaniamentem, gdy usłyszą akompaniament w
metrum dwu-, trzy- lub cztero-miarowym (z wyraźnie zaznaczoną pierwszą miarą
taktu), wiążą kółeczka po dwoje, troje lub czworo, odpowiednio do słyszanego
metrum. Jeśli zbyt mała liczba dzieci nie pozwala na ustawienie kółka dzieci stoją
pojedynczo i klaszczą każde raz.
14. Dzieci poruszają się marszem. Na przerwę w muzyce nauczyciel wywołuje jedno z
dzieci pozostałe szybko ustawiają się rzędem za wybrańcem, który w wymyślony
przez siebie sposób (skacząc na jednej nodze, idąc na czworakach, wymachując
rękami, idąc w przysiadzie) prowadzi grupę. Pozostałe dzieci dokładnie naśladują
2
ruchy przewodnika i posuwają się za nim rzędem. Powrót akompaniamentu jest
sygnałem do swobodnego marszu jak na początku zabawy, po czym inne dziecko
zostaje wybrane do prowadzenia zabawy. Jego ruchy powinny różnic się od sposobu
poruszania się poprzednika.
15. Dzieci dzieli się na dwie grupy, wszyscy spacerują swobodnie po sali przy
akompaniamencie marszu. Gdy pojawi się akompaniament ósemkowy następuje
podział na grupy, pierwsza staje pojedynczo w różnych miejscach sali, unosi ręce
udając drzewa, druga ustawia się w rzędzie za wywołaną przez nauczyciela osobą i
imitując strumyk wije się między stojącymi. Powrót akompaniamentu w rytmie
ćwierćnut oznacza ponowny spacer po sali. Pojawienie się rytmu ósemek oznacza
zmianę ról w zabawie druga grupa udaje drzewa, pierwsza strumyk.
16. Dzieci poruszają się podskokami po całej sali, na przerwę w muzyce pada hasło
słowne określające jakiś przedmiot, dzieci starają się go jak najszybciej dotknąć ręką.
Hasłem może być: krzesło, fortepian, ściana, drabinki, podłoga itd.
17. Dzieci poruszają się zgodnie z akompaniamentem, na przerwę w muzyce pada hasło
słowne określające jakiś kolor, dzieci starają się jak najszybciej odnaleźć przedmiot w
tym kolorze i dotknąć go ręką.
18. Przed rozpoczęciem ćwiczenia dzieci odliczają do czterech, każde zapamiętuje swój
numer /dla pewności dobrze jest sprawdzić czy dzieci pamiętają swoje numery/.
Dzieci poruszają się marszem, na przerwę w muzyce dzieci siadają. Hasło słowne
;jedynki wywołuje tylko jedynki, które zaczynają poruszać się zgodnie z
akompaniamentem - biegają lub podskakują między nieruchomymi dwójkami,
trójkami i czwórkami do momentu usłyszenia ustalonego wcześniej sygnału
zapraszającego wszystkie dzieci do marszu. W ten sam sposób postępują dwójki,
trójki i czwórki. Kolejność wywoływanych numerów jest różna nieoczekiwana.
Można też wywołać dwa numery równocześnie.
19. Dzieci biegają dowolnie w rytmie ósemek, na sygnał np. sześć połączony ze zmianą
rytmu na ćwierć nutowy lub przerwą w muzyce wykonują sześć kroków w tył lub
klaszczą sześć razy w dłonie, kolana bądź o podłogę, albo podskakują obunóż sześć
razy. Wybór czynności musi być ustalony przed rozpoczęciem ćwiczenia. Powrót
akompaniamentu ósemkowego oznacza bieg po sali w dowolnym kierunku.
20. Spośród dzieci wybieramy jedno, które staje z boku. Pozostałedzieci poruszają się
dowolnie w rytm muzyki, na przerwę stają nieruchomo w wymyślonej przez siebie
pozie. Wyznaczone dziecko wybiera najciekawszą pozę i następuje zamiana
3
wybierającego. Dla utrudnienia można przed rozpoczęciem kolejnej tury zabawy
ustalić, następne pozy np. w klęku, leżeniu przodem, tyłem, siadzie.
21. Dzieci stają w dwóch współśrodkowych kołach przodem do środka. Wewnętrzne koło
wiązane stanowi karuzelę, zewnętrzne to pasażerowie. Każdy pasażer opiera ręce na
barkach stojącego przed nim dziecka z koła wewnętrznego. Na sygnał (muzyczny,
dźwiękowy lub słowny) karuzela wraz z pasażerami rusza cwałem w prawo po linii
koła. Głośny akord lub uderzenie w talerz jest hasłem do przesiadania się pasażerów o
dwa miejsca w bok. Dzieci zdejmują ręce z ramion swoich partnerów i zatrzymują się.
Koło wewnętrzne nie przestaje cwałować. Każdy pasażer pozwala oddalić się swemu
sąsiadowi, przepuszcza następnego a opiera ręce na barkach trzeciego i zgodnie z
rytmem włącza się w krążenie karuzeli. W grupie mało zaawansowanej ćwiczenie
należy rozpoczynać w wolnym tempie przy akompaniamencie ćwierćnut. Po
opanowaniu czynności przesiadania wprowadza się rytm cwału (ósemka z kropką,
szesnastka). Po kilku powtórzeniach następuje zmiana ról dzieci z koła zewnętrznego
formują karuzelę, dzieci z koła wewnętrznego ustawiają się jako pasażerowie.
4
Bibliografia:
1. Dasiewicz Tobiasz A. Kępska A.: Rytmika w klasach I-III WSiP, W-wa 1985.
2. Ławrowska R.: Muzyka i ruch WSiP, W-wa 1988.
3. Smoczyńska Nachtman U.: Zabawy i ćwiczenia przy muzyce COMUK, W-wa
1978.
4. Smoczyńska Nachtman U.: Kalendarz muzyczny w przedszkolu wyd. trzecie
WSiP, W-wa 1988.
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]