ramowa dyrektywa wodna, Materiały dla studentów, ochrona srodowiska
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
DYREKTYWA 2000/60/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 23 października 2000 r.
ustanawiająca ramy wsplnotowego działania w dziedzinie polityki wodnej
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wsplnotę Europejską, w szczeglności jego art. 175 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji
1
,
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego
2
,
uwzględniając opinię Komitetu Regionw
3
,
działając zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 251 Traktatu
4
oraz w świetle wsplnego tekstu
zatwierdzonego przez komitet pojednawczy w dniu 18 lipca 2000 r.,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Woda nie jest produktem handlowym takim jak każdy inny, ale raczej dziedziczonym dobrem,
ktre musi być chronione, bronione i traktowane jako takie.
(2) We wnioskach z seminarium ministerialnego w sprawie wsplnotowej polityki wodnej, ktre
odbyło się w 1988 r. we Frankfurcie, podkreślono, że istnieje potrzeba ustanowienia przepisw
prawodawstwa wsplnotowego obejmujących jakość ekologiczną. Rada w swojej rezolucji z
dnia 28 czerwca 1988 r.
5
zwrciła się do Komisji o przedłożenie propozycji dotyczących
poprawy jakości ekologicznej wsplnotowych wd powierzchniowych.
(3) W deklaracji w sprawie wd podziemnych, ogłoszonej po seminarium ministerialnym, ktre
odbyło się w 1991 r. w Hadze , uznano potrzebę działań w celu niedopuszczenia do
długoterminowego pogorszenia się jakości i ilości wd słodkich oraz wezwano do opracowania
programu działań do realizacji do 2000r., mających na celu zrwnoważone gospodarowanie
zasobami wd słodkich i ich ochronę. W swoich rezolucjach z dnia 25 lutego 1992 r.
6
oraz dnia
20 lutego 1995 r.
7
, Rada, w ramach oglnej polityki ochrony wd słodkich, zwrciła się o
opracowanie programu działań w zakresie wd podziemnych oraz o wprowadzenie zmian do
dyrektywy Rady 80/68/EWG z dnia 17 grudnia 1979 r. w sprawie ochrony wd podziemnych
przed zanieczyszczeniem spowodowanym przez niektre substancje niebezpieczne
8
.
(4) Wody na obszarze Wsplnoty znajdują się pod wzrastającą presją spowodowaną ciągłym
1
Dz.U. C 184 z 17.6.1997, str. 20, Dz.U. C 16 z 20.1.1998, str. 14 oraz Dz.U. C 108 z 7.4.1998, str. 94.
2
Dz.U. C 355 z 21.11.1997, str. 83.
3
Dz.U. C 180 z 11.6.1998, str. 38.
4
Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 11 lutego 1999 r. (Dz.U. C 150 z 28.5.1999, str. 419), potwierdzone
dnia 16 września 1999 r. Wsplne Stanowisko Rady z dnia 22 października 1999 r. (Dz.U. C 343 z
30.11.1999, str. 1). Decyzja Parlamentu Europejskiego z dnia 7 września 2000 r. i decyzja Rady z dnia 14
września 2000 r.
5
Dz.U. C 209 z 9.8.1988, str. 3.
6
Dz.U. C 59 z 6.3.1992, str. 2.
7
Dz.U. C 49 z 28.2.1995, str. 1.
8
Dz.U. L 20 z 26.1.1980, str. 43. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 91/692/EWG (Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str.
48).
1
wzrostem zapotrzebowania na wystarczającą ilość wody o dobrej jakości do wszystkich celw.
W dniu 10 listopada 1995 r., Europejska Agencja Środowiska w swoim sprawozdaniu
áŚrodowisko w Unii Europejskiej Î 1995 r.Ñ przedstawiła uaktualnione sprawozdanie o
środowisku, potwierdzając potrzebę działań dla ochrony wd Wsplnoty w zakresie zarwno
ilościowym jak i jakościowym.
(5) W dniu 18 grudnia 1995 r. Rada przyjęła wnioski wymagające, między innymi, opracowania
nowej ramowej dyrektywy ustanawiającej podstawowe zasady trwałej polityki wodnej w Unii
Europejskiej i zapraszające Komisję do przedłożenia propozycji w tym zakresie.
(6) W dniu 21 lutego 1996 r. Komisja przyjęła komunikat dla Parlamentu Europejskiego oraz Rady
w sprawie polityki wodnej Wsplnoty Europejskiej, ustanawiający założenia dla wsplnotowej
polityki wodnej.
(7) W dniu 9 września 1996 r. Komisja przedstawiła propozycję decyzji Parlamentu Europejskiego
i Rady w sprawie programu działań dla zintegrowanej ochrony i gospodarki wodami
podziemnymi
9
. W tej propozycji Komisja podkreśliła potrzebę ustalenia procedur uregulowania
poboru wd słodkich oraz dla monitorowania jakości i ilości wd słodkich.
(8) W dniu 29 maja 1995 r. Komisja przyjęła komunikat dla Parlamentu Europejskiego i Rady w
sprawie rozsądnego użytkowania i ochrony terenw podmokłych, w ktrym uznano znaczenie
funkcji, jakie pełnią one w ochronie zasobw wodnych.
(9) Konieczne jest opracowanie zintegrowanej polityki wodnej Wsplnoty.
(10) Rada w dniu 25 czerwca 1996 r., Komitet Regionw w dniu 19 września 1996 r., Komitet
Ekonomiczno - Społeczny w dniu 26 września 1996 r. oraz Parlament Europejski w dniu 23
października 1996 r. wezwały Komisję do przedłożenia propozycji dyrektywy Rady
ustanawiającej ramy dla europejskiej polityki wodnej.
(11) Jak określono w art. 174 Traktatu, wsplnotowa polityka w dziedzinie środowiska naturalnego
ma przyczyniać się do wypełniania celw zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska
poprzez rozsądne i racjonalne wykorzystywanie zasobw naturalnych, oraz powinna być oparta
na zasadzie ostrożności oraz zasadach, mwiących, że należy podejmować działania
zapobiegawcze; że szkody wyrządzone w środowisku powinny być przede wszystkim,
naprawiane u źrdła oraz, że zanieczyszczający płacić.
(12) Na podstawie art. 174 Traktatu, Wsplnota przy opracowywaniu polityki w dziedzinie
środowiska, powinna uwzględnić dostępne dane naukowo - techniczne, warunki środowiska w
rżnych regionach Wsplnoty, rozwj gospodarczy i społeczny Wsplnoty jako całości oraz
zrwnoważony rozwj jej regionw, jak rwnież potencjalne korzyści i koszty, ktre mogą
wynikać z działania lub zaniechania działania.
(13) Istnieją rżnorodne uwarunkowania i potrzeby we Wsplnocie, ktre wymagają rżnych
specyficznych rozwiązań. Zrżnicowanie to powinno być uwzględniane podczas planowania i
realizacji działań celem zapewnienia ochrony i zrwnoważonego korzystania z wd w ramach
dorzecza. Decyzje powinny być podejmowane jak najbliżej miejsca, w ktrym woda narażona
jest na negatywne oddziaływanie lub użytkowana. Priorytet winien być przyznany działaniom w
ramach odpowiedzialności poszczeglnych Państw Członkowskich poprzez opracowywanie
programw działań dostosowanych do warunkw regionalnych i lokalnych.
(14) Osiągnięcie celw niniejszej dyrektywy jest uzależnione od ścisłej wspłpracy i spjnych
działań na poziomie wsplnotowym, Państw Członkowskich oraz lokalnym, jak rwnież od
9
Dz.U. C 355 z 25.11.1996, str. 1.
2
informacji, konsultacji i zaangażowania ogłu społeczeństwa, w tym użytkownikw.
(15) Zaopatrzenie w wodę jest usługą interesu oglnego, zgodnie z definicją w komunikacie Komisji
w sprawie usług interesu oglnego w Europie
10
.
(16) Konieczna jest dalsza integracja ochrony i zrwnoważonego gospodarowania wodą z innymi
dziedzinami polityk wsplnotowych, takich jak energetyka, transport, rolnictwo, rybołwstwo,
polityka regionalna i turystyka. Niniejsza dyrektywa powinna tworzyć podstawę do kontynuacji
dialogu oraz rozwoju strategii dla dalszej integracji poszczeglnych obszarw polityk. Niniejsza
dyrektywa może także mieć ważny wkład w inne dziedziny wspłpracy między Państwami
Członkowskimi, między innymi w ramach Europejskiej Perspektywy Rozwoju Przestrzennego
(EPRP).
(17) Efektywna i spjna polityka wodna powinna uwzględniać wrażliwość ekosystemw wodnych
położonych blisko wybrzeży morskich i ujść rzek czy zatok lub względnie zamkniętych mrz,
ponieważ ich rwnowaga jest pod silnym wpływem jakości wd śrdlądowych wpływających
do nich. Ochrona stanu wd w dorzeczu przyniesie korzyści ekonomiczne poprzez wniesienie
wkładu do ochrony populacji ryb, włączając populacje ryb wd przybrzeżnych.
(18) Wsplnotowa polityka wodna wymaga przejrzystych, efektywnych i spjnych ram
legislacyjnych. Wsplnota powinna określić wsplne zasady oraz oglne ramy dla działań.
Niniejsza dyrektywa powinna tworzyć takie ramy i stanowić podstawę koordynacji oraz
integracji działań oraz, w dłuższej perspektywie, ustanawiania dalszych oglnych zasad i
struktur ochrony wd i zrwnoważonego korzystania z wody na terytorium Wsplnoty zgodnie
z zasadą pomocniczości.
(19) Niniejsza dyrektywa ma na celu utrzymanie i poprawę środowiska wodnego we Wsplnocie.
Ten cel jest szczeglnie związany z jakością danych wd. Ochrona przed pogorszeniem się
stanu ilościowego jest elementem pomocniczym w zapewnianiu wd dobrej jakości, dlatego
należy rwnież ustanowić działania obejmujące aspekt ilościowy, służące zapewnieniu ich
dobrej jakości.
(20) Stan ilościowy danej części wd podziemnych może mieć wpływ na jakość ekologiczną wd
powierzchniowych i ekosystemw lądowych związanych z tą częścią wd podziemnych.
(21) Wsplnota i Państwa Członkowskie są stronami rżnych umw międzynarodowych
zawierających ważne zobowiązania w zakresie do ochrony wd morskich przed
zanieczyszczeniem, szczeglnie Konwencji o ochronie środowiska morskiego obszaru Morza
Bałtyckiego, podpisanej w Helsinkach w dniu 9 kwietnia 1992 r. i zatwierdzonej decyzją Rady
94/157/WE
11
, Konwencji o ochronie środowiska morskiego płnocno - wschodniego Atlantyku,
podpisanej w Paryżu w dniu 22 września 1992 r. i zatwierdzonej decyzją Rady 98/249/WE
12
,
oraz Konwencji o ochronie Morza Śrdziemnego przed zanieczyszczeniem, podpisanej w
Barcelonie w dniu 16 lutego 1976 r. i zatwierdzonej decyzją Rady 77/585/EWG
13
, oraz jej
Protokołu o ochronie Morza Śrdziemnego przed zanieczyszczeniem ze źrdeł lądowych,
podpisanego w Atenach w dniu 17 maja 1980 r. i zatwierdzonego decyzją Rady 83/101/EWG
14
.
Niniejsza dyrektywa ma za zadanie przyczyniać się do umożliwienia Wsplnocie i Państwom
Członkowskim wypełnienia tych zobowiązań.
(22) Niniejsza dyrektywa powinna przyczynić się do stopniowej redukcji emisji substancji
10
Dz.U. C 281 z 26.9.1996, str. 3.
11
Dz.U. L 73 z 16.3.1994, str. 19.
12
Dz.U. L 104 z 3.4.1998, str. 1.
13
Dz.U. L 240 z 19.9.1977, str. 1.
14
Dz.U. L 67 z 12.3.1983, str. 1.
3
niebezpiecznych do wd.
(23) Niezbędne jest ustanowienie wsplnych zasad w celu koordynacji wysiłkw, podejmowanych
przez Państwa Członkowskie w kierunku lepszej ochrony wd Wsplnoty w aspekcie
ilościowym i jakościowym, propagowania zrwnoważonego korzystania z wd, dążenie do
uregulowania problemw wd transgranicznych, zapewnienie ochrony ekosystemw wodnych
oraz ekosystemw lądowych i terenw podmokłych bezpośrednio od nich zależnych, a także dla
zabezpieczenia i rozwijanie potencjalnych sposobw korzystania z wd Wsplnoty.
(24) Dysponując wodą dobrej jakości będzie można zapewnić ludności zaopatrzenia w wodę do
picia.
(25) Powinny zostać ustalone wsplne definicje stanu wd w aspekcie jakości, oraz, tam, gdzie
odnosi się to do celw w zakresie ochrony środowiska, w aspekcie ilości. Powinny zostać
określone cele środowiskowe dla zapewnienia osiągnięcia dobrego stanu wd
powierzchniowych i podziemnych w całej Wsplnocie oraz dla zapobieżenia pogorszenia się
stanu wd na poziomie wsplnotowym.
(26) Państwa Członkowskie powinny dążyć do osiągnięcia celu, jakim jest co najmniej dobry stan
wd, poprzez określenie i wdrożenie koniecznych działań w ramach zintegrowanych
programw działań, uwzględniając istniejące wsplnotowe wymogi. Tam, gdzie aktualny stan
wd jest dobry, powinien on zostać utrzymany. W przypadku wd podziemnych, poza
wymogami dobrego stanu, każdy znaczący i utrzymujący się trend wzrostu stężenia
jakiegokolwiek zanieczyszczenia powinien zostać zidentyfikowany i odwrcony.
(27) Ostatecznym celem niniejszej dyrektywy jest wyeliminowanie priorytetowych substancji
niebezpiecznych i przyczynienie się do osiągnięcia stężeń w środowisku morskim bliskich
wartościom tłowym substancji występujących naturalnie.
(28) Wody powierzchniowe i wody podziemne są w zasadzie odnawialnymi zasobami naturalnymi;
w szczeglności zadanie mające na celu zapewnienie dobrego stanu wd podziemnych wymaga
wczesnych działań i stabilnego, długoterminowego planowania działań ochronnych, ze względu
na naturalne przesunięcie w czasie między zastosowaniem działań a ukształtowaniem i
odtworzeniem stanu tych wd. Czas na poprawę stanu wd powinien być uwzględniany w
harmonogramach przy ustanawianiu działań służących osiąganiu dobrego stanu wd
podziemnych i odwracania wszelkich znaczących i utrzymujących się tendencji wzrostu
stężenia każdej substancji zanieczyszczającej w wodach podziemnych.
(29) W swoich dążeniach do osiągnięcia celw określonych w niniejszej dyrektywie oraz przy
ustalaniu w związku z tym odpowiedniego programu działań, Państwa Członkowskie mogą
stopniowo wdrażać program działań, w celu rwnomiernego rozłożenia kosztw wdrażania.
(30) W celu zapewnienia pełnego i spjnego wdrażania niniejszej dyrektywy, jakiekolwiek
przedłużenia harmonogramu powinny być dokonywane na podstawie właściwych, oczywistych
i przejrzystych kryteriw oraz być uzasadnione przez Państwa Członkowskie w planach
gospodarowania wodami w dorzeczu.
(31) W przypadkach, gdy część wd jest tak zmieniona na skutek działalności człowieka lub jej stan
naturalny jest taki, że osiągnięcie dobrego stanu może być niewykonalne lub niewspłmiernie
kosztowne, mogą zostać określone mniej rygorystyczne cele środowiskowe na podstawie
właściwych, oczywistych i przejrzystych kryteriw, oraz powinny zostać podjęte wszystkie
praktyczne działania celem niedopuszczenia do dalszego pogarszania się stanu wd.
(32) W pewnych specyficznych warunkach mogą zaistnieć podstawy do zastosowania odstępstwa od
wymogu zapobiegania dalszemu pogarszaniu się dobrego stanu wd lub osiągnięcia takiego
4
stanu, jeżeli niepowodzenie w osiąganiu celu zostało spowodowane nieprzewidzianymi lub
wyjątkowymi okolicznościami, szczeglnie powodzią lub suszą lub wynikało z nadrzędnego
interesu publicznego, nowej zmiany charakterystyki fizycznej części wd powierzchniowych
lub ograniczenia poziomu części wd podziemnych, pod warunkiem, że podjęte zostały
wszelkie możliwe działania zmierzające do zmniejszenia negatywnych oddziaływań na stan
części wd.
(33) Powinno się dążyć do osiągnięcia dobrego stanu wd w każdym dorzeczu tak, aby działania w
odniesieniu do wd powierzchniowych i wd podziemnych należących do tego samego systemu
ekologicznego, hydrologicznego i hydrogeologicznego były skoordynowane.
(34) Z punktu widzenia celw ochrony środowiska naturalnego istnieje potrzeba większej integracji
aspektw ilościowych i jakościowych zarwno wd powierzchniowych jak i podziemnych, przy
uwzględnieniu naturalnego przepływu wody w cyklu hydrologicznym.
(35) W ramach dorzecza, w przypadku gdy korzystanie z wd może mieć skutki transgraniczne,
wymogi dla osiągnięcia celw środowiskowych ustalone na podstawie niniejszej dyrektywy, w
szczeglności we wszystkich programach działań, powinny być skoordynowane dla całego
obszaru dorzecza. Dla dorzeczy wykraczających zasięgiem poza granice Wsplnoty, Państwa
Członkowskie powinny podjąć starania w celu zapewnienia właściwej koordynacji z
odpowiednimi państwami trzecimi. Niniejsza dyrektywa ma na celu przyczynienie się do
wdrożenia zobowiązań wsplnotowych podjętych w ramach międzynarodowych konwencji w
sprawie ochrony wd i gospodarki wodnej, szczeglnie w ramach Konwencji Narodw
Zjednoczonych o ochronie i użytkowaniu ciekw transgranicznych i jezior międzynarodowych,
zatwierdzonej decyzją Rady 95/308/WE
15
i wszelkich dalszych uzgodnień dotyczących jej
stosowania.
(36) Konieczne jest wykonanie analiz charakterystyki dorzecza oraz wpływu działalności człowieka,
jak rwnież analizy ekonomicznej korzystania z wd. Państwa Członkowskie powinny
monitorować zmiany stanu wd w sposb systematyczny i porwnywalny w całej Wsplnocie.
Taka informacja jest konieczna dla określenia odpowiedniej podstawy dla Państw
Członkowskich do opracowania programw działań dla osiągnięcia celw ustalonych na mocy
niniejszej dyrektywy.
(37) Państwa Członkowskie powinny identyfikować wody wykorzystywane do poboru wody do
picia oraz zapewnić zgodność z dyrektywą Rady 80/778/EWG z dnia 15 lipca 1980 r.
odnoszącą się do jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi
16
.
(38) Właściwe może okazać się zastosowanie instrumentw ekonomicznych przez Państwa
Członkowskie w ramach programu działań. Zasada zwrotu kosztw usług wodnych, w tym
kosztw dotyczących zasobw i środowiska, związanych ze szkodami lub negatywnym
wpływem na środowisko wodne, powinna być uwzględniona, w szczeglności zgodnie z zasadą
ázanieczyszczający płaciÑ. Do tego celu będzie konieczna analiza ekonomiczna usług wodnych
oparta na długoterminowych prognozach zapotrzebowania i wykorzystania wody w dorzeczu.
(39) Istnieje potrzeba zapobieżenia lub ograniczenia wpływu zdarzeń, w wyniku ktrych wody są
przypadkowo zanieczyszczane. Działania w tym celu powinny być zawarte w programie
działań.
(40) W odniesieniu do zapobiegania zanieczyszczeniom i kontroli, wsplnotowa polityka wodna
powinna być oparta na podejściu łączonym polegającym na ograniczaniu zanieczyszczeń u
15
Dz.U. L 186 z 5.8.1995, str. 42.
16
Dz.U. L 229 z 30.8.1980, str. 11. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 98/83/WE (Dz.U. L 330 z 5.12.1998, str.
32).
5
[ Pobierz całość w formacie PDF ]